Osteopathie is een vorm van manuele therapie maar komt uit de alternatieve hoek. Een osteopaat gaat alvorens te behandelen het hele lichaam bekijken en alle restricties en blokkades in kaart brengen om te kijken wat het meest oorzakelijke is in het ontstaan van een klacht. Daarna zal hij deze behandelen met manuele technieken en advies.
Een osteopaat houdt zich niet bezig met oefentherapie. Wel heeft hij veel aandacht voor levenshygiëne en zorgt hij ervoor dat alle lichamelijke belemmeringen wegvallen zodat het lichaam niet gehinderd wordt om normaal te kunnen bewegen. De osteopaat is eigenlijk iemand die zeer gespecialiseerd in het weer vrij maken van lichamelijke bewegingsbeperkingen.
Osteopathie bestaat uit 3 pijlers. Er is de structurele, de viscerale en de craniosacrale osteopathie. De structurele osteopathie is eigenlijk vergelijkbaar met de manuele therapie. Het richt zich op het losmaken van spieren en gewrichten en het soepeler laten bewegen van stijve zones in het lichaam, zodat normale beweging kan plaatsvinden. De viscerale osteopathie gaat de gevoeligheid van de organen onderzoeken als ook de spanningen die in en rond deze organen kunnen zitten. Deze vormen van spanning en pijn kunnen namelijk ook beweging beperken en uitstraling geven naar andere gebieden. Dit kan mee behandeld worden manueel of door advies. De laatste pijler is die van de craniosacrale therapie. Dit is waarschijnlijk de meest controversiële van de drie. Het idee is dat het centrale zenuwstelsel in de schedel en het ruggenmerg gelegen is en dat problemen kunnen veroorzaakt worden door restricties in dit systeem. Als hier spanningen en bewegingsbeperkingen verdwijnen dan zou dit een effect hebben op het gezond functioneren van de patiënt.
Praktijk voor kinesitherapie 